सध्या प्रश्न हा आहे की मी पुन्हा इथे का आलेय?
मी २०१० मध्ये बारावीची परीक्षा झाल्यानंतर हा ब्लॉग लिहायला सुरु केलेला. आणि तेव्हाची कारणं ही खूप वेगळी होती. तेव्हा आतली घुसमट कुठेतरी व्यक्त व्हावी ही इच्छा होती. (VERSION - 2010)
परंतु आता विचार केल्यावर असं जाणवतंय की बरंच काही बदललंय आणि रोजच्या रोज बदलतंय. ह्या बदलांची कुठेतरी नोंद करून ठेवायला हवीये.
जर तुम्ही या आधी इथे कधी आला असाल तर तुमच्या लक्षात येईल की ह्या ब्लॉगचे नाव आता ‘सात्मन्’ असे झाले आहे. पूर्वी ते ‘स्वच्छंदी’ असे होते! आणि ह्या ब्लॉग चा address meemanali.blogspot.in असा होता! आणि आता मला त्या गोष्टीची लाज वाटत होती. म्हणजे स्वतःचं नाव त्या ब्लॉग address मध्ये ठेवण्यासाठी मी (mee) केलेला अट्टाहास आता मला नकोसा वाटत होता. आता नाहीये मी तशी! मी स्वच्छंदी देखील नाहीये. होय, हे खरं आहे. आणि मला त्याचा स्वीकार करणं हे शिकायलाचं हवं. मी स्वच्छंदी विचार करत असेन, परंतु मी स्वच्छंदी वागत नाही. त्याला बरीच कारणे आहेत. स्वच्छंदी हा एक प्रकारचा escape होता बहुतेक! त्या वेळेस मी जशी आहे त्याबाबत comfortable नसल्याने स्वत:च निर्माण केलेला एक आभास होता तो. आता देखील मी जशी आहे त्याबाबत मला चिक्कार तक्रारी आहे. पण ठीक्ये, मी दुसरी बाजू देखील आता आत्मसात करू शकते. मला पळ काढायची काही एक गरज वाटत नाही. And it’s such a good feeling!
ता. क.: मी ह्या ब्लॉगसाठी खास नवीन facebook page बनवले आहे. ‘स्वच्छंदी’चे अर्थात delete केलेय. Updates साठी ते Like करा. (link : ह्या ब्लॉगच्या नैऋत्य कोपऱ्यात :P )
मी २०१० मध्ये बारावीची परीक्षा झाल्यानंतर हा ब्लॉग लिहायला सुरु केलेला. आणि तेव्हाची कारणं ही खूप वेगळी होती. तेव्हा आतली घुसमट कुठेतरी व्यक्त व्हावी ही इच्छा होती. (VERSION - 2010)
परंतु आता विचार केल्यावर असं जाणवतंय की बरंच काही बदललंय आणि रोजच्या रोज बदलतंय. ह्या बदलांची कुठेतरी नोंद करून ठेवायला हवीये.
जर तुम्ही या आधी इथे कधी आला असाल तर तुमच्या लक्षात येईल की ह्या ब्लॉगचे नाव आता ‘सात्मन्’ असे झाले आहे. पूर्वी ते ‘स्वच्छंदी’ असे होते! आणि ह्या ब्लॉग चा address meemanali.blogspot.in असा होता! आणि आता मला त्या गोष्टीची लाज वाटत होती. म्हणजे स्वतःचं नाव त्या ब्लॉग address मध्ये ठेवण्यासाठी मी (mee) केलेला अट्टाहास आता मला नकोसा वाटत होता. आता नाहीये मी तशी! मी स्वच्छंदी देखील नाहीये. होय, हे खरं आहे. आणि मला त्याचा स्वीकार करणं हे शिकायलाचं हवं. मी स्वच्छंदी विचार करत असेन, परंतु मी स्वच्छंदी वागत नाही. त्याला बरीच कारणे आहेत. स्वच्छंदी हा एक प्रकारचा escape होता बहुतेक! त्या वेळेस मी जशी आहे त्याबाबत comfortable नसल्याने स्वत:च निर्माण केलेला एक आभास होता तो. आता देखील मी जशी आहे त्याबाबत मला चिक्कार तक्रारी आहे. पण ठीक्ये, मी दुसरी बाजू देखील आता आत्मसात करू शकते. मला पळ काढायची काही एक गरज वाटत नाही. And it’s such a good feeling!
मी पुन्हा ब्लॉग लिहायला सुरु करायचा विचार केल्यानंतर (आणि redesign केल्यानंतर) जुने posts वाचले. मला खरंच एखादा self-roast सादर करायची इच्छा होतेय. I mean I get it, की तेव्हाच्या काळासाठी ते योग्य होतं वगैरे! पण आता मला निव्वळ हास्यास्पद वाटतात काही posts. डोक्यात त्या delete करायचा विचार देखील आला एकदा. परंतु ते थोडं भ्याड वगैरे होईल, म्हणून तो विचार सोडून दिला. #embrace दुसरी महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे मी आता कविता करत नाही. मला माहीत नाही की मला कसं जमायचं. पण आता नाही जमत. किंवा मी लिहायचा प्रयत्न करत नाही. जे काही असेल ते, मुद्दा हा आहे की इथे कविता वाचायला मिळायची आशा असल्यास भ्रमनिरास होईल.
मी माझ्या diary (नोंदवही?) मध्ये लिहित असते अधेमध्ये. तेच आता जरा elaborately लिहायचा विचार आहे. स्वत:ला थोडी शिस्त लावायचा हा प्रयत्न आहे. कोणाशीतरी संवाद साधण्यासाठी दिलेली ही हाक आहे. आणि स्वत:ला समजून घ्यायचा हा अट्टाहास आहे.
- सात्मन्
मी माझ्या diary (नोंदवही?) मध्ये लिहित असते अधेमध्ये. तेच आता जरा elaborately लिहायचा विचार आहे. स्वत:ला थोडी शिस्त लावायचा हा प्रयत्न आहे. कोणाशीतरी संवाद साधण्यासाठी दिलेली ही हाक आहे. आणि स्वत:ला समजून घ्यायचा हा अट्टाहास आहे.
- सात्मन्
ता. क.: मी ह्या ब्लॉगसाठी खास नवीन facebook page बनवले आहे. ‘स्वच्छंदी’चे अर्थात delete केलेय. Updates साठी ते Like करा. (link : ह्या ब्लॉगच्या नैऋत्य कोपऱ्यात :P )
Comments